من تو بهت گرگ و میشم تو چته ؟؟؟ من زدم تیشه به ریشم تو چته ؟؟؟ از نگاه هرزه ی خیابونا من دارم شکنجه میشم تو چته ؟؟؟ اسمم و چند دفعه بردی تا حالا چند ستاره کم آوردی تا حالا تو مثل من که همش بد میارم به در بسته نخوردی تا حالا من پُره دست نیازم تو چته ؟؟؟ من می سوزم و می سازم تو چته ؟؟؟ تو قمار زندگی منم که مفت از تو نیستم و می بازم تو چته ؟؟؟ من همونم که شکستیش یادته ؟؟؟ به رگ فاصله بستیش یادته ؟؟؟ حالا اومدی چیو نشون بدی دلی که نمی پرستیش یادته ؟؟؟ دل دیگه بسشه درد توی برزخ سرد پی سایه نگرد وای دیگه خسته شدم دل شکسته شدم بازم من

عشقه تو شعله فروز واسه من میگی غصت شب و روز واسه من فکر آس و پاسی خودتو کن

اشکایی که بی هوا رو گونه هام میریزه
قلبی که از همه ی خاطره هات لبریزه
دلی که می خواد بمونه ، تنی که باید بره
حرفی که تو دلمه اما ندونی بهتره
بیخیال حرفایی که تو دلم جا مونده
بیخیال قلبی که این همه تنها مونده
آخه دنیای تو ، دنیای دلای سنگیِ
واسه تو فرقی نداره دل من چه رنگیِ
مثل تنهایی میمونه با تو همسفر شدن
توی شهر عاشقی بیخودی دربدر شدن
حال و روزمو ببین ، تا که نگی تنها رفت
اهل عشق و عاشقی نبود و بی پروا رفت

بی وفا جای تو هنوز در قلبم است !

کجایی که ببینی دلم در انتظار دیدن تو است ؟
بی وفا قلبم تا ابد برای تو است ، عشقم تا آخرش به نام تو است !

کجایی که ببینی دلم برای تو پر پر میزند!

کجا رفتی ؟ هنوز در حال سوختنم ، کجایی که ببینی میخواهم برای تو بمیرم !

راستی معنای وفا را یاد گرفتی یا هنوز مثل گذشته میخواهی قلبم را بشکنی!

حالا که آمدی با ما مهربان باش ، به من آرامش بده ، با ما وفادار باش !

آن لحظه که آمدی انتظار این را نداشتی که ببینی هنوز به پای تو نشسته ام ، هنوز با
خاطرات تو زندگی میکنم ، هنوز دلم به چشمهای زیبای تو خوش است ، که به آن نگاه
کنم ، بگویم فدای تو عزیزم ، دوستت دارم ای بهترینم !

نه فکر نکنم که باور کرده باشی هنوز تو را سرپناه لحظه های بی کسی میدانم !

از آن لحظه که تو رفتی ، تا این لحظه که آمدی آرام نبودم ، راستش را بخواهی در کوچه
باغهای زندگی در جستجوی تو بودم ، هیچگاه خسته نشدم از اینکه آنقدر گشتم و
گشتم و تو را ندیدم !

تو ای بی وفا کجا بودی ؟ نه نمیخواهم باور کنم که در آغوش کسی دیگر بودی!

بگذار آنچه که در دلم است حقیقت داشته باش ، تو یک جای خوب بودی ، تو نیز در انتظار
بازگشتی دوباره بودی !

بی وفا کجا بودی که ببینی هر گاه دلم میگرفت به آنجا میرفتم که همیشه با هم قرار
میگذاشتیم ، آنجا مینشستم ، یک گل از شاخه میچیدم و جای تو میگذاشتم و با آن گل
درد دل میکردم ، میگفتم گل من ، عزیز دل من ، میفهمی که چقدر دوستت دارم ؟هر که
از آنجا رد میشد به من نمی گفت عاشقم ، میگفت این بیچاره دیوانه است!

بی وفا به خاطر تو همه به من گفتند دیوانه ام ، اما هیچکس نفهمید که من دیوانه تو
هستم!

حالا که آمدی اول از همه وفاداری را برایم معنا کن زیرا من دیگر طاقت بی وفایی را
ندارم!

من به تو علاقمندم

دوست دارم با تو بخندم

دوست دارم که این چشامو

باتو رو دنیا ببندم

من شبها ستاره هارو

توی چشمات می شمارم

خودمو به دست گریه

روی شونه ات می سپارم

گریه هام از سر شوقه

شوق این احساس زیبا

دلخوشی به با تو بودن

کارمه هر شب همین جا

دوست دارم هر جا که می ری

با تو باشم هم قدم شم

دوست ندارم که یه لحظه

از دنیایه تو کم شم

من به تو علاقمندم

 شب در چشمان من است ، به سیاهی چشمهایم نگاه کن !

روز در چشمان من است ، به سفیدی چشمهایم نگاه کن !

شب و روز در چشمان است ، به چشمهای من نگاه کن !

پلک اگر فرو بندم ، جهانی در ظلمات فرو خواهد رفت

سینه ی غم زده و چشم تری

مرغ دل سوخته در آتش عشق

می زند کنج قفس بال و پری

که برد جانب او پیغامی؛

که رساند به من از او خبری؟

ای پرستو زکجا می آیی

ای کبوتر ز کجا می گذری

ای نسیم سحر از او چه خبر؟

روزی دخترو پسری که خیلی همو دوست داشتند تو پارکی نشسته بودند

دختر از پسر پرسید ...

دلیل اینکه منو دوست داری چیه ؟

پسر گفت : من نمیدونم دلیلش چیه ولی هر چی هست من خیلی دوست دارم

دختر گفت : مگه میشه بدون دلیل کسی رو دوست داشت ؟

قبول نیست حتما باید دلیلشو بگی وگر نه ...

پسر گفت باشه میگم

چون تو خشگلی

صدای گرمی داری

خیلی مهربونی

همیشه کمکم میکنی

و ...

دخترک قانع شد و این ماجرا تموم شد

چند روز بعد دختر یه تصادف خیلی بد داشت که باعث شد بره تو کما

بعد از چند روز که به هوش اومد دید از طرف پسر یه نامه براش اومده

که تو نامه نوشته شده بود ...

اگه عشق فقط داشتن یه دوسته که فقط برای

خوشگل بودنش

صدای گرمش

مهربون بودنش

و توانایی شه که تو الآن

نه میتونی باهام حرف بزنی

نه میتونی به من ابراز علاقه کنی

و نه میتونی کمکم کنی

پس باید من و تو از همدیگه جدا شیم ؟

نه عزیزم عشق یه علاقه ی درونی که به ظاهر اهمیتی نمیده

من واقعا تو رو از ته دلم دوست دارم نه بخاطر اون حرفا ...

روزی آموزگاری از دانش آموزان پرسید : آیا می توانید راهی غیر تکراری برای بیان عشق بیان کنید ؟ برخی "دادن گل و هدیه" و "حرف های دلنشین" را راه بیان عشق عنوان كردند . شماری دیگر هم گفتند "با هم بودن در تحمل رنجها و لذت بردن از خوشبختی "را راه بیان عشق می دانند.

در آن بین پسری برخاست و پیش از اینكه شیوه ی دلخواه خود را برای ابراز عشق بیان كند ، داستان كوتاهی تعریف كرد : یك روز زن و شوهر جوانی كه هر دو زیست شناس بودند طبق معمول برای تحقیق به جنگل رفتند.آنان وقتی به بالای تپه رسیدند در جا میخكوب شدند .

یك قلاده ببر بزرگ ، جلوی زن و شوهر ایستاده و به آنان خیره شده بود.شوهر ،تفنگ شكاری به همراه نداشت و دیگر راهی برای فرار نبود .رنگ صورت زن و شوهر پریده بود و در مقابل ببر ، جرات كوچكترین حركتی نداشتند. ببر، آرام به طرف آنان حركت كرد. همان لحظه مرد زیست شناس فریاد زنان فرار كرد و همسرش را تنها گذاشت . بلافاصله ببر به سمت شوهر دوید و چند دقیقه بعد ضجه های مرد جوان به گوش زن رسید. ببر رفت و زن زنده ماند .
داستان كه به اینجا رسید دانش آموزان شروع كردند به محكوم كردن آن مردراوی پرسید:آیا می دانید آن مرد در لحظه های آخر زندگیش چه فریاد می زد؟
بچه ها حدس زدند از همسرش معذرت خواسته كه او را تنها گذاشته است !
راوی جواب داد: نه ! آخرین حرف مرد این بود كه"عزیزم،تو بهترین مونسم بودی .از پسرمان خوب مواظبت كن و به او بگو پدرت همیشه عاشقت بود "
قطره های بلورین اشك ، صورت راوی را خیس كرده بود كه ادامه داد :همه زیست شناسان می دانند ببر فقط به كسی حمله می كند كه حركتی انجام می دهد یا فرار می كند .پدر من در آن لحظه ی وحشتناك ، با فداكردن جانش پیش مرگ مادرم شد و او را نجات داد.این صادقانه ترین و بی ریاترین راه پدرم برای بیان عشق خود به مادرم و من بود .......

مهارت جذب افراد در دنیای امروز یکی از توانایی های مهم است. به طور حتم همه ما به حمایت و همراهی دیگران نیاز داریم تا به اهداف خود دست یابیم. توصیه های مفیدی برای تأثیر گذاشتن بر افراد بیان میشود.

۱- مهربان و صمیمی باشید: برای اینکه روز خوبی داشته باشید لبخند بزنید. تحسین واقعی و صادقانه برای روحیه دادن به افراد ارزش بالایی دارد. به آنها ثابت کنید که هر جا احتیاج به کمک دارند ، حضور دارید ، بدین ترتیب به طور حتم افراد مورد نظر پذیرای شما خواهند شد.

۲- برای آن ها دلایل قانع کننده فراهم کنید: به آن ها توضیح دهید که چگونه عقاید و پیشنهاد های شما می تواند بترین روش برای اجرا کردن باشد. نمونه های عینی و انکار ناپدیر را به آن ها نشان دهید و کار خود را با دیگر رقابت کننده ها مقایسه نمایید. حتما توضیح دهید که همه گفته های شما درست و واقعی است تا اعتبار خوبی داشته باشید.

۳- احتیاجات و خواسته های آن ها را بدانید: افراد ، خود مرکز هستند و اول از همه به سعادت و موفقیت خود می اندیشند، اگر ثابت کنید که پیشنهاد شما سود بیشتری برای آن ها دارد ، به طور حتم پذیرای شما هستند. اگر علایق و انتظاراتشان را بدانید اشتیاق آن ها بیشتر میشود تا به طرف شما بیایند . علاوه بر آن اعتماد و احترام دو جانبه بر قرار می شود.

۴- وارد دنیای آن ها شوید: با در نظر گرفتن دیدگا ها و نظرات شخصی آن ها شرایط را درک نمایید. علایق شخصی خود را کنا ر بگذارید و تمام فکر خود را متمرکز آن ها کنید. تصور کنید اگر به جای آن ها بودید چه کاری انجام می دادید؟ و یا این که عقیده شما چه بود؟ سپس کار درست را که به سود آن هاست انجام دهید. رفتار مورد نظر را کپی نمایید ؛ به طرز صحبت کردن و حتی فکر کردن او دقت کنید، اگر در هنگام تفکر با دستانش پیشانی خود را میمالد شما هم این کار را انجام دهید، اگر آرام صحبت می کند ، مانند خودش رفتار نمایید. در حقیقت شما مانند یک آینه عمل میکنید ؛ با این کار افراد به طور ناخودآگاه با شما احساس راحتی بیشتری می کنند چرا که خودشان را در شما میبینند ، به عبارت دیگر رفتار خود را در شما مشاهده میکنند. البته با دقت کامل رفتار کنید. طوری که متوجه نشوند از آن ها کپی میکنید شاید این کار به نظر فرد مورد نظر مسخره کردن باشد و دیدگاهش نسبت به شما منفی شود. همیشه به خاطر داشته باشید که مهمترین عامل برای جذب کردن دیگران این نیست که چقدر به آن ها نزدیک هستید و یا این که کار های چشمگیری انجام می دهید ، اگر رفتار شما برای آن ها رضایت بخش نباشد مسلما موفق نبودید

هر چی آرزوی خوبه مال تو
هر چی كه خاطره داری مال من
اون روزای عاشقونه مال تو
این شبای بیقراری مال من

منم و حسرت با تو ما شدن
توئی و بدون من رها شدن
آخر غربت دنیاس مگه نه؟
اول دوراهی آشنا شدن

تو نگاه آخر تو
آسمون خونه نشین بود
دلتو شكسته بودن
همه ی قصه همین بود

می تونستم با تو باشم
مثل سایه مثل رؤیا
اما بیدارم و بی تو
مثل تو تنهای تنها

هر چی آرزوی خوبه مال تو
هر چی كه خاطره داری مال من
اون روزای عاشقونه مال تو
این شبای بیقراری مال من

تو که آیه های عشقت واسه من پر از ترانست
راز زندگی تو بودی عشق و عاشقی بهانست

تو وجودمو گرفتی پر شد از تو تار و پودم
نمیشد ازت جدا شم تو نبودی من نبودم

تو تمومه لحظه هامی هر نفس هر دم باهامی
کاش میشد باشی کنارم حتی لحظه ی جدایی

باشی اینجا پیش چشمام ، چشم به چشم نه توی رویام!
اینو گفتم باورت شه بی تو دنیا رو نمی خوام

دلم کسی را می خواهد که دوستم داشته باشد ...

شانه هایش را برای گریستن و سینه اش را برای نهاندن سرم و چشمانش را برای خالی

نمودن غم هایم می خواهم دلم کسی را می خواهد که مرا با هر آنچه هستم

دوست بدارد

با تمام خوبی ها و بدیهایم با تمام مهربانی ها و نامهربانی هایم دلم کسی را

می خواهد که آفتاب مهر را به قلب خسته ام هدیه دهد کسی چون تو ...!

دیگر نه سر خدا شلوغ است

نه سر من درد می کند برای بوی قورمه سبزی

من

پیشترها مرده ام!

و خدا

عده ای جایش را گرفته اند . . .



کاش

مرگ از پنجره بیاید

بزند به کابوسهایم

و من

با یک تیر دو نشان بزنم



گفتیم

بگذار پاییز برود

زمستان که شد

یخ هم بزنیم

بهار آمدنی ست . . .!؟

قبل ازهر چيز برايت آرزو مي کنم که عاشق شوي.
واگر هستي کسي هم به تو عشق بورزد...
واگر اين گونه نيست تنهاييت کوتاه باشد...
وپس از تنهاييت نفرت از کسي نيابي...
اما اگر پيش آمد بداني چگونه به دور از نااميدي زندگي کني...
برايت هم چنان آرزو دارم دوستاني داشته باشي...
از جمله دوستان بد وناسازگار...
برخي نادوست و برخي دوستدار...
که دست کم يکي در ميانشان بي ترديد مورد اعتمادت باشد...
وچون زندگي بدين گونه است...
برايت آرزومندم که دشمن نيز داشته باشي...
نه کم و نه زياد درست به اندازه...
تا گاهي باورهايت راموردپرسش قرار دهند...
که دست کم يکي از آنها اعتراضش به حق باشد...
تا که زياد به خود غره نشوي...
واميدوارم اگر جوان هستي...
خيلي به تعجيل رسيده نشوي...
واگر رسيده اي به جوان نمايي اصرار نورزي...
ودر پايان اگر مرد باشي آرزومندم زن خوبي داشته باشي...
واگر زني شوهر خوبي داشته باشي...
که اگر فردا خسته باشيد يا پس فردا شادمان...
باز هم از عشق حرف براني تا از نو بياغازيد...
اگر همه اينها که گفتم برايت فراهم شد...
ديگر چيزي ندارم برايت آرزو کنم...


 

نمیدونم از کجا شروع کنم قصه تلخ سادگیمو ...

نمیدونم چرا قسمت میکنم روزهای خومب زندگیمو...

چرا تو اول قصه همه دوستم میدارن...

وسط قصه میشه سر به سر من میزارن...

تا میخواد قصه تموم شه همه تنهام میزارن...

میتونم مثل همه دورنگ باشم دل نبازم ... میتونم مثل همه یه عشق بادی بسازم

تا با یه نیش زبون بترکه و خراب بشه ....... تا بیان جمش کنن حباب دل سراب بشه

میتونم بازی کنم با عشق و احساس کسی .... میتونم درست کنم ترس و دلواپسی

میتونم دروغ بگم تا خودمو شیرین کنم ..... میتونم پشت دل ها قایم بشم کمین کنم

ولی با همه این حرفا باز منم مثل اونهام ... یه دروغگو میشم همیشه ورد زبونهام...

یه نفر پیدا بشه به من بگه چیکار کنم ... با چه تیری اونی که دوستش دارم و شکار کنم...

توی دنیا اصلا عشق واقعی وجود داره...

...... بعد از خیلی وقت ........

دوباره امروز بارون

بارون

بارون

بارون بارید....

و من دیدمش .....

لمسش کردم........

حسش کردم........

اونو با تمام وجودم در آغوش گرفتم......

بهش گفتم " دوست دارم..."

و اون فقط نگام کرد.....

بگذار سر به سینه من تا که بشنوی
آهنگ اشتیاق دلی دردمند را
شاید که پیش ازین نپسندی به کار عشق
آزار این رمیده سر در کمند را
بگذار سر به سینه
من تا بگویمت
اندوه چیست عشق کدامست غم کجاست
بگذار تا بگویمت این مرغ خسته جان
عمری است در هوای تو از آشیان جداست
دلتنگم آن چنان که اگر ببینمت به کام
خواهم که جاودانه بنالم به دامنت
شاید که جاودانه بمانی کنار من
ای نازنین که هیچ وفا نیست با منت
تو آسمان
آبی آرام و روشنی
من چون کبوتری که پرم در هوای تو
یک شب ستاره های ترا دانه چین کنم
با اشک شرم خویش بریزم به پای تو
بگذار تا ببوسمت ای نوشخند صبح
بگذار تا بنوشمت ای چشمه شراب
بیمار خنده های توام بیشتر بخند
خورشید آرزوی منی گرم تر بتاب

دلتنگی آمده تا بگوید به یادت هستم اشکهایم جاری شده تا بگویم خیلی دوستت دارم حس و حال مرا خودت میدانی ، آنچه که قلب مرا به این روز انداخته را خودت میدانی تو خودت میدانی چقدر برایم عزیزی ، خودت میدانی و اینگونه مثل من به عشق دیدنم مینشینی در لحظه دیدارمان چه عاشقانه نگاه میکردی به چشمانم وقتی فکر میکنم به آن لحظه نفس میگیرد این قلب خسته ام وقتی فکر میکنم به تو را داشتن،با خود میگویم ای کاش که زودتر تو را داشتم تو مرواریدی هستی پنهان در اعماق قلب زندگی ام که زیبا کردی با حضورت زندگی مرا ، عاشقانه کرده ای صحنه بی پایان لحظه های تو را داشتن را دلتنگی آمده تا بگوید همیشه در قلب منی عشق تو در دلم غوغا کرده تا بگویم تا ابد مال منی ناز نگاه تو ، هنوز برق نگاه زیبایت نرفته از روبروی چشمهایم هنوز گرمی دستهایت ،گرم نگه داشته دستهایم را هنوز احساس میکنم در کنارمی با اینکه تو آنجا مثل من به انتظار آمدن دوباره منی! نفسهایم آمده تا بگوید به عشق تو است که زنده ام

معضل جدید : افزایش تعداد دختران در انتظار ازدواج. سیما فیلم هم به فكر افتاده برنامه ای در این مورد بسازه. به گزارش ایسنا : آمارها نشان می‌دهند که در کشور ما فاصله بین سن بلوغ تا ازدواج نسبت به گذشته در دختران ۱۵ سال و در پسران حدود ۲۰ سال به تاخیر افتاده است. همچنین تعداد دخترانی که از سن ازدواج شان گذشته، چهار و نیم میلیون نفر و آمار زنان بیوه به یک و نیم میلیون نفر رسیده است.

ادامه مطلبوحتماببینین

برا ي عاشقي ديره
ولي باز دست تقديره
تا دستامون نره بالا
جايي بارون نمي گيره
دل يکه دادمش دستت
ديگه از زندگي سيره
نيومد وقتي ام اومد
فقط گفت که داره ميره
نگفتم من خدا حافظ
اخه قلبم هنوز گيره
بدون اين قلب ديوونه
ديگه محتاج زنجير
بمون اين زخم و بدتر کن
عجب محتاج شمشير
بريزم اشکامو شايد
آخه اين آخرين تيره
نگي تو اوني که رفته
وجودش غرق تقصيره
فداي اون که تو خوابم
من و تحويل نميگيره

شب شده ساکته دوباره خونه

میگرده دل دنبال یک بهونه

میگرده باز گنجه خاطراتو

پی یه حرف ناب و عاشقونه

عکس تورو باز میذاره روبروش

که تا ته شب واسه تو بخونه

دلم تو التهابه که چه جوری

قدر چشای نازتو بدونه

تو عصری که قحطی عطر یاسه

اما به جاش دوست دارم گرونه

کافیه اسمتو یه جا ببینم

تا حس شعرم بزنه جوونه

من نمیتونم بگم اندازشو

اینو فقط شاید خدا بدونه

محاله که عشق مارو ندونن

برو سوال کن از گلای پونه

اگه بخوان خیلی کم از تو بگن

میگن همون که خیلی مهربونه؟

بقیش ادامه مطلب

زیباترین نگاه٬ نگاه عاشقانه و معصومانه تو بود...

زیباترین سخنی که شنیدم٬ سکوت دوست داشتنی تو بود...

زیباترین احساساتم٬ گفتن دوست داشتن تو بود...

زیباترین انتظار زندگیم٬ حسرت دیدار تو بود...

زیباترین لحظه زندگیم٬ لحظه با تو بودن بود...

زیباترین هدیه عمرم٬ محبت تو بود...

زیباترین تنهاییم٬ گریه برای تو بود...

زیباترین اعترافم٬ عشق تو بود...

تمام عمر بستيم وشكستيم
بجزء بار پشيماني نبستيم
جواني را سفر كرديم تا مرگ
نفهميديم به دنبال چه هستيم
عجب آشفته بازاري است دنيا
عجب بيهوده تكراري است دنيا
چه رنجي از محبت ها كشيديم
برهنه پا به تيغستان دويديم
نگاه آشنا در اين همه چشم
نديديم ونديديم ونديديم
سبك بالان ساحل ها نديدند
به دوش خستگان باري است دنيا
مرا در موج حسرت ها رها كرد
عجب يار وفا داري است دنيا
عجب آشفته بازاريست دنيا
عجب بيهوده تكراري است دنيا
ميان آنچه بايد باشد ونيست
عجب فرسوده بازاريست دنيا
عجب خواب پريشاني است دنيا
عجب درياي طوفاني است دنيا
عجب يار وفا داري است دنيا

زني از خانه بيرون آمد و سه پيرمرد را با چهره های زیبا جلوي در ديد.
به آنها گفت: « من شما را نمي شناسم ولي فکر مي کنم گرسنه باشيد، بفرمائيد داخل تا چيزي براي خوردن به شما بدهم.»
آنها پرسيدند:« آيا شوهرتان خانه است؟»
زن گفت: « نه، او به دنبال کاري بيرون از خانه رفته.»
آنها گفتند: « پس ما نمي توانيم وارد شويم منتظر می مانیم.»
عصر وقتي شوهر به خانه برگشت، زن ماجرا را براي او تعريف کرد.
شوهرش به او گفت: « برو به آنها بگو شوهرم آمده، بفرمائيد داخل.»
زن بيرون رفت و آنها را به خانه دعوت کرد. آنها گفتند: « ما با هم داخل خانه نمي شويم.»
برای خوندن بقیه داستان به ادامه مطلب بروید

نگاهت کافیست تا دوباره در هوای آمدنت بمیرم ، تو همیشه دعوتی ، راس ساعت دلتنگی !

در جستجوی تو چشمانم از نفس افتاد ، در کجای جغرافیای دلت ایستاده ام که خانه ام ابری است ، همیشه دلتنگ توام

تو که می آیی
پنجره ای باز می شود
پرده بی رنگ دلتنگی
کنار می رود
آرام میان جانم
خانه می کنی

این اشک های بی دلیل من
باز هم تو را بهانه می کنند!
می بینی چه شادمان بر سرسره گونه های من میلغزند؟!
حق دارند،آخر از زندان دلتنگی من،این بار هم گریخته اند

تو مرا مي فهمي

من تورا مي خواهم

و همين ساده ترين قصه يك انسان است

تو مرا مي خواني

من تو را ناب ترين شعر زمان مي دانم

و تو هم مي داني

تا ابد در دل من مي ماني

از تو گفتن كار هر كس نيست اي زيبا غزل

از براي گفتنت بايد كه مولانا شوم

سرخ شد آینه از هرم نگاه من و تو

کاش فریاد زند معنی آه من و تو

مگر این آینه ها لب به سخن بگشایند

که پر از رنگ سکوت است نگاه من و تو

لبت اینگونه مخور تا نخوری جان مرا

چشم هایی نگرانند به راه من و تو

در تماشای تو اندیشه من مغلوب است

بهتر از عشق کسی نیست پناه من و تو

آه اگر زلف تو در قسمت ما حلقه شود

نرسد هیچ سپاهی به سپاه من و تو

هنر عاشقی امروز پسند همه نیست

که محبت شده اینگونه گناه من و تو

من پذیرفتم شکست خویش را

پندهای عقل دور اندیش را

من پذیرفتم که عشق افسانه است

این دل درد آشنا دیوانه است

می روم شاید فراموشت کنم

با فراموشی هم آغوشت کنم

می روم از رفتنم دل شاد باش

از عذاب دیدنم آزاد باش

گرچه تو تنهاتراز ما می روی

آرزو دارم ولی عاشق شوی

آرزو دارم بفهمی درد را

تلخی برخوردهای سرد را

قصه از حنجره ایست که گره خورده به بغض

صحبت از خاطره ایست که نشسته لب حوض

یک طرف خاطره ها!

یک طرف پنجره ها!

در همه آوازها! حرف آخر زیباست!

آخرین حرف تو چیست که به آن تکیه کنم؟

حرف من دیدن پرواز تو در فرداهاست

من از کجا پند از کجا باده بگردان ساقیا
آن جام جان افزای را برریز بر جان ساقیا
بر دست من نه جام جان ای دستگیر عاشقان
دور از لب بیگانگان پیش آر پنهان ساقیا
نانی بده نان خواره را آن طامع بیچاره را
آن عاشق نانباره را کنجی بخسبان ساقیا
ای جان جان جان جان ما نامدیم از بهر نان
برجه گدارویی مکن در بزم سلطان ساقیا
اول بگیر آن جام مه بر کفه آن پیر نه
چون مست گردد پیر ده رو سوی مستان ساقیا
رو سخت کن ای مرتجا مست از کجا شرم از کجا
ور شرم داری یک قدح بر شرم افشان ساقیا...

دست عشق از دامن دل دور باد!

می توان آیا به دل دستور داد؟

 می توان آیا به دریا حکم کرد

که دلت را یادی از ساحل مباد؟

موج را آیا توان فرمود:ایست!

باد را فرمود:باید ایستاد؟

آن که دستور زبان عشق را

بی گزاره در نهاد ما نهاد

خوب میدانست که تیغ تیز را

در کف مستی نمی بایست داد

گریه نکن به خاطرم،من لایق تو نیستم

باور بکن عزیزم که عاشق تو نیستم

اینا رو گفتم اون روز روزی که مجبور بودم

فکر کردم نزدیکتم اما دیدم دور بودم

با هر تلخی و سختی حرفی زدم و رفتم

دست خودم نبود که حرف دلو نگفتم

دست خودم نبود که این دوری اجباری بود

نه از روی تنفر نه که از بیزاری بود

منو ببخش که چند سال گذشت اینو بدونی

دیگه خودت می دونی بری یا که بمونی

قسم به آن تبسم کوچک که در آخرين لحظات به روي بام لبانت نشاندي که

ديگر گريه نخواهم کرد و غصه نخواهم خورد.

بلی به شرافت شقايق ها سوگند،به سلوک نسترن عاشق،به يک رنگي جويباران

و به باراني که از آسمان چشمانم فرود مي آيد و چون سيلابي مي جوشد و

گرد غم را از وجودم مي زدايد سوگند، که دسته گل ياد تو را همواره

روي طاقچه ي عاطفه را به خورشيد وفا

خواهم گذاشت.

نمی‌رنجم اگر باور نداری عشق نابم را
که عاشق از عیار افتاده در این عصر عیاری
صدایی از صدای عشق خوشتر نیست
حافظ گفت : اگر چه بر صدایش رخم ها زد تیغ تاتاری
اینجا برای از تو نوشتن هوا کم است
دنیا برای از تو نوشتن مرا کم است
اکسیر من نه این که مرا شعر تازه نیست
من از تو می نویسم و این کیمیا کم است
سرشارم از خیال ولی این کفاف نیست
در شعر من حقیقت یک ماجرا کم است
تا این عزل شبیه عزل های من شود
چیزی شبیه عطر حضور شما کم است
گاهی تو را کنار خود احساس می کنم
اما چقدر دلخوشی خواب ها کم است
خون هر آن غزل که نگفتم که پای توست
آیا هنوز آمدنت را بهار کم است ؟
دلت می آید آیا از زبانی این همه شیرین
تو تنها حرف تلخی را همیشه بر زبان آری؟
نمی رنجم اگر باور نداری عشق نابم را
که عاشق از عیار افتاده در این عصر عیاری
چه می پرسی ضمیر شعرهایم کیست؟من ؟ آن ؟
مبادا لحظه ای حتی مرا این گونه پنداری
تو را چون آرزوهایم همیشه دوست خواهم داشت
به شرطی که مرا در آرزوی خویش مگذاری
چه زیبا می شود دنیا برای من ! اگر روزی
تو از آنی که هستی ای معما پرده برداری
چه فرقی می کند فریاد یا پژواک جان من!
چه من خود را بیازارم چه تو خود را بیازاری